منابع
ابن عربی، محمد بن علی (بی‌تا). الفتوحات المکیة، قاهره: افست طبع بولاق.
ابن ندیم، محمد بن اسحاق (1379). مانی به روایت ابن‌الندیم، ترجمه: محسن ابوالقاسمی، تهران: طهوری.
ایزوتسو، توشیهیکو (1389). صوفیسم و تائوئیسم، ترجمه: محمدجواد گوهری، تهران: روزنه.
ایلخانی، محمد (1374). «مذهب گنوسی»، در: معارف، دوره دوازدهم، ش1 و 2، ص16-31.
بهار، مهرداد؛ اسماعیل‌پور، ابوالقاسم (1394). ادبیات مانوی، تهران: کارنامه.
زبور مانوی (1388). مترجم: چارلز رابرت سسیل آلبری، برگردان قبطی با همکاری هوگو ایبشر، ترجمه: ابوالقاسم اسماعیل‌پور، تهران: اسطوره.
سرکاراتی، بهمن (1393). سایه‌های شکارشده: گزیده مقالات فارسی، تهران: طهوری.
شروو، پرادز آکتور (1382). عناصر ایرانی در کیش مانوی، ترجمه: محمد شکری فومشی، تهران: طهوری.
کفالایا (1395). مترجم: هانس یاکوب پولوتسکی، آلساندر بولینگ، برگردان تطبیقی از ترجمه آلمانی و انگلیسی نسخه قبطی: مریم قانعی، سمیه مشایخ، تهران: طهوری.
کلیمکایت، هانس یواخیم (1384). هنر مانوی، ترجمه: ابوالقاسم اسماعیل‌پور، تهران:
اسطوره.
کیسپل، گیلز (1373). «آیین گنوسی از آغاز تا سده‌های میانه»، در: آیین گنوسی و مانوی، ویراسته: میرچا الیاده، ترجمه: ابوالقاسم اسماعیل‌پور، تهران: فکر روز، ص11-54.
محمودی، ابوالفضل (1392). مشرق در دو افق، قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
منتظری، سید سعیدرضا؛ صمیمی، پیمان (1396). «تبیین نظری عرفان مانوی»، در: پژوهش‌های ادیانی، س5، ش10، ص97-122.
میرفخرایی، مهشید (1387). فرشته روشنی مانی و آموزه‌های او، تهران: ققنوس.
نسفی، عزیزالدین (1388). کتاب الانسان الکامل، تصحیح و مقدمه: ماریژان موله، پیش‌گفتار: هانری کُربن، ترجمه: ضیاءالدین دهشیری، تهران: طهوری.
نیولی، گراردو (1373). «آیین مانی»، در: آیین گنوسی و مانوی، ویراسته: میرچا الیاده، ترجمه: ابوالقاسم اسماعیل‌پور، تهران: فکر روز، ص119-159.
نیولی، گراردو (1390). از زرتشت تا مانی، ترجمه: آرزو رسولی (طالقانی)، تهران: ماهی.
وامقی، ایرج (1378). نوشته‌های مانی و مانویان، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.
همایی، جلال‌الدین (1376). مولوی‌نامه، تهران: هما.
Boyce, M. (1975). A Reader in Manichaean Middle Persian and Parthian, Acta Iranica 9a, Leiden-Tehran-Liege.
Esmailpour, A. (2007). ‘‘Manichaean Gods and Goddesses in a Classical Arabic Treatise: Kitab al- Raddi-al al zandiq al-lain Ibn- al- Muqaffa’’, in: Central Asiatic Journal, 51 (2): 167-176.
Gardner, I.; Lieu, S. N. C. (2004). Manichaean Texts from the Roman Empire, Cambridge: Cambridge University Press.
Gnoli, Gh. (1987). “Mani”, in: Encyclopedia of Religion, Mircea Eliade (ed.), 9: 61-158.
Jonas, H. (1970). The Gnostic Religion: The Message of the Alien God and the Beginning of the Christianity, Third ed., Boston.
Lieu, S. (1922). Manichaeism in Later Roman Empire and Medieval China, Tübingen.
Reitzenstein, R.; Schaeder, H. (1962). Studien zum antiken synkretismus aus Iran und Griechenland, Leipzig-Berlin.
Sundermann, W. (1986). “Mani, India and the Manichaean Religion”, in: South Asian Studies, 2: 11-19.
Sundermann, W. (1993). “Cosmogony and Cosmology in Manichaeism”, in: Encyclopaedia Iranica, from: www.iranicaonline.org.
Van Lindt, P. (1992). The Names of Manichaean Mythological Figures: A Comparative study on Terminology in the Coptic Sources, Wiesbaden.
Widengren, G. (1965). Mani and Manichaeism, translated by Charles Kessler, London.
)