قرآن کریم (1389). ترجمه: ناصر مکارم شیرازی، تهران: انتشارات تابان.
نهج‌البلاغه (1379). گردآوری: شریف رضی، ترجمه: محمد دشتی، قم: انتشارات مشرقین.
کتاب مقدس (2009). ترجمه قدیم، انتشارات ایلام.
بایرناس، جان (1386). تاریخ جامع ادیان بزرگ، ترجمه: علی‌اصغر حکمت، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ هفدهم.
بردشا، لی (1380). فلسفه سیاسی هانا آرنت، ترجمه: خشایار دیهیمی، تهران: طرح نو.
کیل‌پاتریک، تی. بی. (1390). «رنج: ترجمه مدخل رنج از دائرة‌المعارف دین و اخلاق»، ترجمه: محمد پهلوان، در: کتاب ماه دین، ش165، ص37-51.
خشک‌جان، زهرا (1392). بررسی مقایسه‌ای مفهوم رنج و تأثیرات آن بر عملکرد سیاسی و اجتماعی شیعه و یهود، پایان‌نامه دکتری علوم سیاسی، دانشگاه تهران: دانشکده حقوق و علوم سیاسی، استاد راهنما: داوود فیرحی.
دقیقیان، شیرین‌دخت، (1389). «رستگاری شر در فلسفه»، در: ایران امروز، http://www.iran-emrooz.net/index.php/think/more/21525
دگرازیا، دیوید (1386). «در باب رنج»، ترجمه: مسعود فریامنش، در: اطلاعات حکمت و معرفت، ش22، ص86-87.
هاکس، جیمز (1349). قاموس کتاب مقدس، تهران: طهوری، چاپ دوم.
Apple, Rabbi Raymond (1982). "Evil in Man: The Jewish Point Of View", Fourth Australasian Pacific Forensic Sciences Congress, Sydney, Australian Journal Of Forensic Sciences, Vol. 15, 1983, PP. 125-132.
Berkovits, Eliezer (1959). "When Man Fails God" in: Abraham Millgram (ed.) Great Jewish Ideas.
Bowker, John (1975).
Problems of Suffering in Religions of the World, Edition reprint, revised, Cambridge University Press.
Fox, Howie (2009). "If God is good, suffering why does suffering exit?" Journal for the Renewal of Religion and Theology, Vol. 3.
Kirzner, Rabbi Yitzchok (2002). Making Sense of Suffering: A Jewish Approach, Artscroll, Edited by Yonason Rosenblum, Publisher: Mesorah Pubns Ltd.
Ramchal (Robbi Moshe Chaim Luzzatto) (2009). The Way of God, translation by Aryeh Kaplan, Feldheim.
Rosenberg, Shalom (2008). "In The Footsteps Of The Kuzari: An Intrroduction to Jewish Philosophy" ed. by Joel Linsider from a translation of Gila Weinberg, 2 Volumes, Israel Koschitzky Virtual Beit Midvash (VBM) Part 3.
Schwarzschild, Steven. S. (2007). "Suffering" in: Encyclopaedia Judaica, second edition, Fred Skolnik (Editor in Chief), vol. 19.
Talmud Bavli (Babay lonian Talmud) (2012). Koren Publisher (and Rashi and Tesefot).
The Global Resource for Jewish Educators and Outreach Professionals (NLE) (20/5/2014). "Toward understanding suffering and Adversity", http://nleresources.com/wp-content/ uploads/2012/08/suffering.pdf
Wolbe, Rabbi Shlomo (1974). Mishnah Pirkei Avot (Ethics of the Fathers) Alei Shor, Vol. II.
[1]. این کتاب، که متنی فلسفی دارد، در دهه 1730 نوشته شده، و بدون استفاده از اصطلاحات قبالایی، دیدگاه‌های قبالایی را مطرح کرده، زمینه درک جهان‌بینی و ایدئولوژی کتاب زوهر و نوشته‌های اسحاق لوریا و دیگر قبالاها را فراهم می‌کند. نام دیگر این کتاب چنین است: Derech Hashem.
[2]. ابا ابن یوسف بارهما (350-280 قبل از میلاد) در تلمود Rava نامیده شده است. وی معلم یهودی کلاسیک (amora) در بابل بود و از خاخام‌های نسل چهارم محسوب می‌شود. به نام وی در تلمود بارها استناد شده است. بحث‌های او و هم‌بحثش «ابایا» نمونه‌هایی کلاسیک از منطق دیالکتیکی تلمود در نظر گرفته شده‌اند.
[3]. وی یهودی تلمودی بود که در بابل می‌زیست و به عنوان آمورا (amora)ی نسل سوم شناخته می‌شود. آمورا، دانشمندان یهودی بودند که در فاصله سال‌های 200 تا 400 پیش از میلاد در بابل و اسرائیل، تورات شفاهی آموزش می‌دادند. وی و راوهانا را «حسیدیم بابل» نامیده‌اند.
[4]. راوهانا (216-297 م.) یهودی تلمودی و از آمورای نسل دوم بود. وی رئیس آکادمی «سورا» و شاگرد اصلی راوچیسدا بود.
[5]. Mishnah Pirkei Avot: رساله Pirkei Avot در انگلیسی به ChaptersOfTheFathers ترجمه شده که به دلیل محتوای اخلاقی‌اش «اخلاق پدران» هم نامیده شده است. این رساله تلفیقی از تعالیم اخلاقی و اصول ربی‌های دوره میشنایی است. آموزه‌های آن در رساله میشنایی Avot، که رساله دوم به بعد تلمود است، آشکار شده است.
[6]. یهودیت به طور کلی فرمان‌ها (mitzvoth) را به دو دسته تقسیم می‌کند: قوانین منطقی (mishpatim) مثل ممنوعیت قتل، که عقل هم لزوم آنها را تأیید می‌کند. احکام (Chukim) که غیرعقلانی هستند و فقط فرمان خدا است که آنها را الزام‌آور می‌کند؛ مانند چگونگی غذاخوردن یا قوانین پاکی خانواده.
[7]. فیلسوف و شاعر یهودی اسپانیایی در قرون وسطا.
)