نقش متغیر فرهنگ در گفت‌وگوهای دینی واتیکان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری الاهیات مسیحی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران

2 استادیار گروه ادیان ابراهیمی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران

3 دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه تریر، تریر، آلمان

چکیده

تعامل بین ادیان در دهه‌های اخیر بر اساس تأکید بر هم‌زیستی و صلح است و همین می‌تواند پایانی باشد بر مجادلات کم‌ثمر کلامی و منازعات میان پیروان ادیان. در این بین، پیروان ادیان ابراهیمی در قالب مؤسسات مختلف گفت‌وگوی ادیان، همین خط مشی را در پیش گرفته‌اند و می‌کوشند کمکی باشند برای دیپلماسی دینی در صحنه بین‌الملل؛ دیپلماسی‌ای که نتیجه‌اش صلح و امنیت پایدار میان پیروان ادیان مختلف است. البته دلایل گوناگون بسیاری وجود دارد که در مسیر این خط مشی، دشواری‌هایی را ایجاد می‌کند و در نیل به این هدف تأثیرگذار است. از جمله این دلایل بی‌توجهی به پیشینه تمدنی و قومی گفت‌وگوگران است که در قالب بخشی از فرهنگ هر منطقه و افراد بررسی می‌شود. شرایط ظاهری، زمانی، مکانی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و همچنین تفکر و نوع برداشت گفت‌وگوگران از دین، و تفسیری که بر اساس اولویت‌هایشان مطرح می‌کنند، بسته به بستر فرهنگی و قومی‌شان متفاوت است. یکی از این مؤسسات شورای پاپی گفت‌وگوی ادیان است که همواره در بیانیه‌هایش بر لزوم گفت‌وگوی میان ادیان و فرهنگ‌های مختلف تأکید دارد. در این پژوهش بر آنیم تا نکات موجود در یکی از بیانیه‌های این شورا درباره گفت‌وگوی میان ادیان را بررسی کنیم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Role of the Variable of Culture in Religious Dialogues of the Vatican

نویسندگان [English]

  • Mahdi Salehi 1
  • Mehrab Sadeghnia 2
  • hamidreza Yosofi 3
1 PhD Student in Christian Theology, University of Religions and Denominations, Qom, Iran
2 Assistant Professor, Department of Abrahamic Religions, University of Religions and Denominations, Qom, Iran
3 Associate Professor of Psychology, University of Trier, Trier, Germany
چکیده [English]

The interaction between religions in recent decades is based on coexistence and peace, and this can be the end of fruitless verbal arguments and conflicts between followers of religions. In the meantime, the followers of Abrahamic religions have adopted the same policy in the form of various religious dialogue institutions and are trying to be a help for religious diplomacy in the international arena, diplomacy that results in lasting peace and security among the followers of different religions. Of course, there are many different factors that create difficulties in the path of this policy and affect the achievement of this goal. Among these factors is the disregard for the civilizational and ethnic background of the interlocutors, which is examined as a part of the culture of each region and community. The appearance, time, place, social, cultural, and political conditions, as well as the thinking and the perception of the interlocutors about religion, and the interpretation they put forward based on their priorities, are different depending on their cultural and ethnic backgrounds. One of these institutions is the Pontifical Council for Interreligious Dialogue, which always emphasizes the need for dialogue between different religions and cultures in its statements. In this research, we seek to examine the points in one of the council's statements about interreligious dialogue.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Pontifical Council for Interreligious Dialogue
  • Culture
  • Ethnicity
  • Dialogue between Muslims and Christians
  • Religious Other

مراجع

«جایگاه گفت‌وگوی ادیان در فعالیت‌های فرهنگی خارج از کشور» (1382). در: چشم‌انداز ارتباطات فرهنگی، ش7، ص5-13.
ابزری، مهدی؛ خانی، اعظم (۱۳۸۹). «هوش فرهنگی: رویارویی با تفاوت‌ها»، در: عصر مدیریت، س4، ش۱۶-۱۷، ص52-57.
بشیر، حسن؛ شعاعی شهرضا، محمدحسین (1397). «گفت‌وگوی بین ادیان: مفاهیم، رویکردها و گونه‌شناسی»، در: الاهیات تطبیقی، س9، ش20، ص109-126.
حلمی، علی‌محمد (1392). «معنویت و مدرنیته محور هفتمین دوره گفت‌وگوی دینی با شورای جهانی کلیساها»، مصاحبه با خبرگزاری بین‌المللی ایکنا، در: yun.ir/i2dnh7
خاتمی، محمد (1373). «سخنرانی افتتاحیه اولین سمپوزیوم اسلام و مسیحیت ارتدوکس»، در: م‍جم‍وع‍ه مقالات اولین سم‍پ‍وزی‍وم بی‍ن‌ال‍م‍ل‍لی اس‍لام و م‍سی‍حی‍ت ارت‍دوک‍س، ت‍ه‍ران: م‍رکز م‍طال‍ع‍ات و ت‍ح‍ق‍ی‍ق‍ات ف‍ره‍ن‍گ‍ی بی‍ن‌ال‍م‍ل‍ل‍ی.
ساوورا، ا.؛ و دیگران (1397). ارتباط بین فرهنگ‌ها، ترجمه: غلام‌رضا کیانی و سید اکبر میرحسینی، تهران: باز.
شارپ، اریک (1386). «یک قرن گفت‌وگوی ادیان: تاریخچه مطالعات تطبیقی ادیان»، ترجمه: محمدحسین محمدپور، در: اخبار ادیان، ش24-25، ص90-98.
صالحی، مهدی (1393). بررسی و نقد علمی گفت‌وگوهای اسلام و مسیحیت در پنجاه سال اخیر ایران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد ادیان ابراهیمی، استاد راهنما: محمد مسجدجامعی، قم: دانشگاه ادیان و مذاهب.
غراب، سعد (۱۳۷۹). از برخورد تا گفت‌وگو، ترجمه: حمیدرضا شریعت‌مداری، تهران: مؤسسه گفت‌وگوی ادیان.
میردامادی، عبدالمجید؛ و دیگران (1374). «سخنرانی افتتاحیه»، در: عدالت در روابط بین‌الملل و بین ادیان از دیدگاه اندیشمندان مسلمان و مسیحیت، تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی.
نوربخش، یونس (1387). «فرهنگ و قومیت: مدلی برای ارتباطات فرهنگی در ایران»، در: تحقیقات فرهنگی، س1، ش4، ص67-78.
واعظی، اصغر؛ و دیگران (1383). صلح و عدالت: مجموعه مقالات سه نشست دینی مرکز گفت‌وگوی ادیان با کلیسای ارتدوکس روسیه، ت‍رجمه: ی‍وری م‍ل‍ح‍می و آل‍ک‍سی پی‍ل‍ی‍ن ک‍و، ت‍ه‍ران: ان‍ت‍ش‍ارات بی‍ن‌ال‍م‍ل‍لی ال‍ه‍دی.
هادوی، حسین (1386). «بررسی نظریه چارلز تیلور پیرامون مسئله هویّت و گوناگونی فرهنگ در عصر مدرن»، در: علوم سیاسی، دانشگاه آزاد کرج، ش6، ص133-148.
 
یوسف‌زاده اربط، حسن (1395). «بررسی نقش فرهنگ و زبان در ارتباط میان‌فرهنگی»، در: معرفت فرهنگی‌اجتماعی، ش28، ص83-104.
Abramson, Harold J. (1979). Migrants and Cultural Diversity: On Ethnicity and Religion in Society, Social Compass.
Anderson, Benedict (1983). Imagined Communities, London: Verso.
Baumann, Gred (2004). “Grammars of Identity/Alterity: A Structural Approach,” In: G. Baumann & A. Gingrich (eds.), Grammars of Identity/Alterity: A Structural Approach, New York: Berghahn Books, pp. 18-53.
Berger, Peter L. (1967). The Sacred Canopy, Garden City, N.Y.: Doubieday.
Bsteh, Andreas (ed.) (1996). Peace for Humanity: Principles, Problems and Perspectives of the Future as seen by Muslims and Christians, New Delhi: Vikas Publishing House.
Cadge, Wendy; Davidman, Lynn (2006). “Ascription, choice, and the construction of religious identities in contemporary U.S.”, in: Journal for the Scientific Study of Religion, 45 (1), pp 23-38.
Congregation for Catholic Education (for Institutes of Study) Educating to Intercultural Dialogue in Catholic Schools Living in Harmony for a Civilization of Love, Vatican City 2013, available at: yun.ir/jf0wdd.
Cornille, Catherin (2013). The Wiley-Blackwell Companion to Inter-Religious Dialogue, John Wiley & Sons.
Festinger, Leon (1954). “A Theory of Social Comparison Process”, in: Human Relations, 7.
Giles, H.; Watson, B. (2008). The International Encyclopedia of Communication, USA: Blackwell Publishing.
Kiss, G. (2008). “A Theoretical Approach to Intercultural Communication”, in Aarms Communication, v. 7, N. 3, pp. 435–443.
Moyaert, Marianne (2011). Fragile Identities: Towards a Theology of Interreligious Hospitality, Amsterdam, New York: Rodopi.
Peek, Lori (2005). “Becoming Muslim: The Development of a Religious Identity”, in: Sociology of Religion, 66 (3), pp. 215-242.
Pope Francis (28 October 2015). Interreligious Audience for 50th Anniversary of Nostra Aetate.
 
Samovar, Larry; Porter, Richard; McDaniel, Edwin (2013). Communication between Cultures, Eighth Edition, Boston.
Smith, Anthony D. (1997). Structure and Persistence of Ethnie, In Montserrat
Stryker, Sheldon; Burke, Peter J. (2000). “The Past, Present, and Future of an Identity Theory”, in: Social Psychology Quarterly, 63 (4): 284-297.
Tajfel, Henri (1978). Differentiation between Social Groups, London: Academic Press Inc.
Tajfel, Henri; Turner, J. C. (1979). “An Integrative Theory of Intergroup Conflict”, In: W. G. Austin & S. Worchei (eds.), The Social Psychology of Intergroup Relations, Monterey, CA: Brooks/Cole.
Wuthnow, Robert (1998). After Heaven: Spirituality in America since the 1950 's, Berkeley: University of California Press.
www.catholicsandcultures.org
yun.ir/zg9z4a

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار